Sheba PL

Dlaczego kot macha ogonem?

large_dlaczego-kot-macha-ogonem__1620735240552.jpeg
  • Condividi Sheba UDOSTĘPNIJ

Koty to niezwykle inteligentne stworzenia, o czym zapewne wie każdy opiekun! Widzimy, że rozumieją wiele naszych zachowań i dobrze potrafią się komunikować z człowiekiem. Jak to robią? Między innymi przez dawanie nam niewerbalnych sygnałów, czyli mową swojego ciała. Co zatem powinniśmy odczytać, gdy kot macha ogonem? 

Spis treści:

  1. Co oznacza machanie ogonem u kota?
  2. Gdy kot macha ogonem – kocia komunikacja
  3. Koci ogon – co jeszcze warto o nim wiedzieć?
  4. Koty bez ogona!

Co oznacza machanie ogonem u kota?

Chcąc budować opartą na szacunku i poczuciu bezpieczeństwa bliską relację z kotem, musimy nauczyć się jego mowy ciała. Koty mają bardzo rozbudowaną komunikację, dlatego nic dziwnego, że wiele z ich znaków pozostaje dla człowieka niezrozumiałe. Nie upatrujmy w tym jednak kociej „złośliwości” i starajmy się zgłębić „mowę” kotów. Wiele zależy od indywidualnych cech zwierzęcia i tego, jak wygląda nasze wspólne życie, dlatego też wzajemne poznanie jest podstawą. Jednak niektóre zachowania i sygnały są podobne u wszystkich mruczków i to właśnie od nich powinniśmy zacząć. 

Kluczowym jest machanie ogonem u kota – tak, to także jest dla nas informacja! Co ważne, machanie często przybiera różne formy i tym samym może mówić nam o odmiennych stanach naszego ukochanego zwierzęcia. Może pokazywać zarówno zadowolenie, zniecierpliwienie, jak i niechęć. Eksperci wskazują, że ogon kota domowego jest w stanie wysłać nam aż kilkanaście różnych sygnałów[2]. Spróbujmy je rozróżnić!

Gdy kot macha ogonem – kocia komunikacja

  • Ogon opuszczony, który jest przedłużeniem kociego kręgosłupa – jest to pozycja neutralna i oznacza spokój naszego kota. Nie pojawiają się w nim wtedy silne emocje – ani pozytywne, ani negatywne[1]. Jeśli jest on spokojny, my też możemy!
  • Ogon pionowo uniesiony w górę – jeśli kot dumnie prezentuje nam uniesiony ogon, oznacza to jego pozytywny nastrój. Nasz mruczek jest wtedy radosny i przyjaźnie nastawiony. Wracasz do domu po męczącym dniu, a kot tak właśnie ustawia ogon i do tego szybko porusza nim na boki? Oznacza to, że cieszy się na Twój widok i prawdopodobnie nie mógł doczekać się Twojego powrotu. Co jednak ważne, nie jest to coś, co postrzegamy jako machanie ogonem u kota, lecz raczej jego drganie[1].
  • Kot macha ogonem pionowo uniesionym w górę – niestety, w tym przypadku nie możemy dawanego nam sygnału odczytywać jako radość, lecz jako zaniepokojenie. Nie jest to jednak przerażenie, raczej połączenie lekkiego lęku z zainteresowaniem[1]. Pojawia się wtedy w kocie wewnętrzny konflikt, na przykład: nasz mruczek chciałby wyjść na balkon, ale pada deszcz, którego się boi i nie chce zmoknąć. Nic dziwnego, że przeżywa w tym czasie napięcie, a w jego rozładowaniu zdecydowanie pomaga machanie ogonem[5]!
  • Delikatny ruch końcówki ogona – jeśli Twój kot delikatnie porusza samym koniuszkiem ogona, oznacza to, że jest czymś niezwykle zainteresowany. Skupia na tym swoją uwagę i z ciekawością obserwuje. Może dziać się tak między innymi w czasie zabawy[1]. Kiedy emocje w nim narastają, ruch może zwiększać swoją szybkość – kocia frajda jest wtedy ogromna!
  • Silne i gwałtowne ruchy ogona – jeśli machanie ogonem kota jest gwałtowne, oznacza to bardzo trudne emocje. Zwykle złość i gotowość do natychmiastowego ataku. Nie zbliżajmy się wtedy do kota, ponieważ może nie być w stanie zapanować nad emocjami i zaatakować[1].
  • Ogon wygięty i opuszczony w dół – oznacza gotowość do walki. Nie starajmy się wtedy uspokajać swojego ulubieńca. Dajmy mu raczej przestrzeń na złagodzenie tego stanu. Pamiętajmy, żeby zadbać w pierwszej kolejności o swoje bezpieczeństwo[1].
  • Ogon nastroszony i skierowany pionowo w górę – oznacza podobny stan jak ten, opisany wyżej. Zwykle dochodzi do niego w momencie, kiedy kot czuje, że nie ma już dla niego żadnej drogi ucieczki z danej sytuacji[1]. 

Kot wysyła nam wszystkie opisane tu komunikaty, stojąc, a jak to wygląda podczas leżenia lub siedzenia? Jeśli nasz mruczek jest zrelaksowany, w trakcie leżenia jego ogon będzie podwinięty lub swobodnie zwisający, zwykle wtedy nie zaobserwujemy jego ruchów. Kiedy zaś naszego kota ogarnie strach, ogon będzie miał blisko ciała (skulonego i przylegającego do ziemi), a sierść stanie się zjeżona (ma to odstraszyć ewentualnego wroga)[1]. 

A co w momencie, gdy kot macha ogonem, kiedy go głaszczemy? Jeśli w trakcie pieszczot i leżenia na naszych kolanach mruczek zaczyna machać samą końcówką ogona, mówi nam tym samym, że już nie chce naszej bliskości[1]. Teraz ewidentnie potrzebuje spokoju. Uszanujmy to – respektowanie wzajemnych granic jest w relacji z kotem (i nie tylko) szalenie ważne.

Koci ogon – co jeszcze warto o nim wiedzieć?

Każda część ciała kota pełni określone funkcje. Dla opiekunów kluczową funkcją kocich ogonów jest komunikacja – w tym machanie ogonem u kota – lecz dla zwierząt jest to przede wszystkim wsparcie w utrzymaniu równowagi. Zwinność kotów pozwala im wykonywać niesamowite, często zaskakujące ruchy. Chodzą po cienkich deseczkach, swobodnie przeskakują kilka metrów, z gracją przemieszczają się po wysokich dachach. Łatwo z tego wnioskować, że ich poczucie równowagi musi być genialne i dla nas – ludzi – zupełnie nieosiągalne! Jest tak dlatego, że koci ogon wspiera utrzymywanie środka ciężkości tak, by nawet gwałtowne ruchy nie wybiły ich z obranego toru[1].

Jeśli nasz domowy mruczek straci ogon, może mieć początkowo trudności z utrzymaniem równowagi czy manewrowaniem podczas szybkiego poruszania się[2]. Warto go wtedy wspierać na różne sposoby i dać czas, by na spokojnie doszedł do siebie. Na szczęście nasi ulubieńcy mają niesamowite zdolności przystosowywania się do różnych, często trudnych warunków – w takiej sytuacji nawet nie zauważysz, a kot znów będzie poruszał się pełen werwy i radości!

Koty bez ogona!

Co ciekawe, istnieją też takie rasy kotów, które nie mają ogona lub jest on zaledwie szczątkowy. Taką budowę ma m.in. rasa o nazwie manx. Po raz pierwszy koty te pojawiły się na brytyjskiej wyspie Man już w XIX wieku. Skąd się jednak wzięły i jak powstała ta oryginalna mutacja, nie wiadomo[3]. Jeśli kot tej rasy jest pozbawiony ogona, należy do odmiany rumpy. Jeśli zaś ma szczątkowy – do odmiany stumpy. Podstawą tego typu wyglądu są specyficzne anomalie genetyczne. Warto wiedzieć, że jeśli kocię przejmie od rodziców niezmutowaną wersję genu, może urodzić się z długim ogonem – nie da się więc z góry założyć, że jeśli rodzice nie mają ogonów, nie będzie go miało także ich kocie dziecko[4]. 



Źródła:

  • Zespół Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt w Warszawie, Poradnik po adopcji, “www1.napaluchu.waw.pl”, Warszawa, 2018 [dostęp: 01.09.2020]

https://www1.napaluchu.waw.pl/wp-content/uploads/2020/02/koty_poradnik.pdf

  • Tryjanowski, P., Frątczak, M., Ssaczy ogon – narzędzie do wszystkiego, Animal Expert, NR 12 (Lipiec 2019) [dostęp: 01.09.2020]

https://www.animal-expert.pl/artykul/ssaczy-ogon-narzedzie-do-wszystkiego

  • Köthe, R. (2000). Koty, CO i JAK, TOM 27 Wyd.l, Wrocław: Wydawnictwo ATLAS Sp. z o.o.
     
  • Kot Manx, “www.koty.pl” [dostęp: 01.09.2020]

https://www.koty.pl/rasa/kot-manx/

  • Morris, D. (1996). Dlaczego kot mruczy. O czym mówi nam zachowanie kota. Wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza'

MOŻE CI SIĘ SPODOBAĆ