Jak wychować kota – podstawowe zasady behawiorystyczne

large_jak-wychowaue-kota-podstawowe-zasady-behawiorystyczne_1620736738978.jpeg

UDOSTĘPNIJ

Zachowanie kota zawsze jest komunikatem. Aby nasze wspólne życie z ulubieńcem było harmonijne, powinniśmy nauczyć się rozpoznawać wysyłane przez niego sygnały. Choć wszystkie mruczki mają odmienne charaktery i temperamenty, część ich zachowań jest uniwersalna i często nawet podstawowe wskazówki behawiorystyczne potrafią bardzo ułatwić ich interpretację. Jak wychować kota? Oto informacje, które każdy opiekun kota powinien znać!

Spis treści:

Wychowanie kota od pierwszych dni – adaptacja
Jak wychować kota? Poznaj jego mowę ciała
Wychowanie kota – częste problemy behawioralne

Wychowanie kota od pierwszych dni – adaptacja

Pierwsze dni z kocim przyjacielem bywają stresujące dla obu stron – zarówno dla opiekunów, jak i kotów. Co jednak najważniejsze, to po naszej stronie leży odpowiedzialne przeprowadzenie procesu adaptacji. Kot potrzebuje w tym czasie wsparcia i cierpliwości, a przede wszystkim zaspokojenia potrzeb behawioralnych. Należą do nich m.in. potrzeba bezpieczeństwa, właściwy pokarm, dostęp do wody, drapanie, odpowiednie, stabilne środowisko życia, zaspokojenie instynktu łowieckiego (poprzez zabawę). To jednak nie wszystko, dlatego, żeby prawidłowo rozpocząć wychowanie kota potrzebna jest spora wiedza na temat ich cech, wymagań i zachowań.

Czym jest kocia adaptacja? Jest to okres, w którym kot poznaje nowy dom i przyzwyczaja się do niego. Zaczyna budować też relację z opiekunem – w momencie, kiedy mruczek bez żadnej zachęty czy zmuszania go, szuka kontaktu z człowiekiem (zarówno emocjonalnego, jak i fizycznego), możemy mówić o pełnej adaptacji. Niektóre dane wskazują, że trwa to średnio około 6,5 dnia – szybciej adaptują się kotki, wolniej kocury[1]. Poza płcią na przebieg tego procesu wpływa też między innymi charakter zwierzęcia, jego usposobienie oraz wiek (im kot jest starszy, tym z reguły adaptacja jest dłuższa i bardziej wymagająca)[1]. Warto więc pamiętać, że do każdego kota trzeba podejść indywidualnie i z wielką uważnością na jego potrzeby.

Zdarza się, że pupil zachowuje się w sposób, który wzbudza nasz sprzeciw lub niepokój. Z czego mogą wynikać takie odstępstwa od normy? Niepożądane zachowania kota wynikają z jego niezaspokojonych potrzeb i związanej z tym frustracji. Tylko zaspokojenie wszystkich potrzeb behawioralnych zwierzęcia umożliwia osiągnięcie przez nie dobrostanu, a to jest warunkiem jego prawidłowego funkcjonowania.

Jak wychować kota? Poznaj jego mowę ciała

Wychowanie kota wymaga rozpoznawania sygnałów, jakie do nas wysyła. Są to zarówno sygnały dźwiękowe, na przykład mruczenie czy syczenie, jak i niewerbalne, zwłaszcza pozycja ciała, jaką w danej chwili przyjmuje nasz ulubieniec. Co warto na ten temat wiedzieć?

Mruczenie zwykle jest oznaką spokoju i zadowolenia. Zdarza się jednak, że wskazuje też na stres i napięcie kota – jeśli znajdujecie się w sytuacji, która potencjalnie może go niepokoić, zwróć uwagę, czy mruczenie nie jest właśnie tego sygnałem[3].
Jeśli zaś chodzi o miauczenie, to wychowanie kota, a w zasadzie socjalizacja, ma na nie duży wpływ – miauczenie jest odpowiedzią na nasz sposób komunikacji, czyli mowę! Uważny opiekun rozpozna, które miauknięcie oznacza powitanie (zwykle jest ono krótkie), a które na przykład zniecierpliwienie (przeważnie jest to przedłużający się dźwięk)[3].
Twój kot syczy? Jest to sytuacja, w której zdecydowanie czuje zagrożenie. Syczeniem kot chce odstraszyć swojego przeciwnika[3].
Jak wygląda kot zrelaksowany? Zwykle leży na boku lub brzuchu, jego oddech jest powolny, łapy i ogon rozluźnione. Jego oczy są otwarte lub półprzymknięte, a wibrysy (czyli kocie wąsy) lekko opadają[3].
Jeśli zaś kot odczuwa napięcie, jego głowa jest podniesiona, a całe ciało zwarte i gotowe, co może być widać, chociażby po lekko ugiętych tylnych łapkach i delikatnie najeżonej sierści. Kocie uszy są wtedy skierowane do tyłu i przylegają do głowy, podobnie jak wibrysy[3].

Co w trudnych momentach powie nam koci ogon? Jeśli nasz ulubieniec znajduje się w sytuacji, która z jego perspektywy jest bez wyjścia – nie ma jak uciec i jest gotowy do walki – zaobserwujemy ogon opuszczony lub mocno uniesiony i jednocześnie nastroszony[3]. Ten komunikat to jasny sygnał, że powinniśmy się starać załagodzić daną sytuację – zarówno dla dobra naszego kota, jak i innych stworzeń, które biorą w niej udział.

Wychowanie kota – częste problemy behawioralne

Znaczenie terenu moczem – to duży problem dla opiekunów, a także sygnał, że nasze zwierzę ewidentnie mierzy się z jakąś trudnością. Takie zachowanie jest objawem zaburzonego poczucia bezpieczeństwa lub choroby u kota. Ważną informacją, naprowadzającą nas na przyczynę problemu, mogą być miejsca, które zwierzę znaczy. Jeśli są to na przykład framugi drzwi, nasz mruczek może dawać sygnał, że na zewnątrz jest coś niebezpiecznego (chociażby przechodzące obok lub siedzące pod wejściem inne koty)[3]. Co istotne, jest to szczególnie niepokojące w przypadku kotów po kastracji, ponieważ zwierzęta niekastrowane mogą w ten sposób przyciągać płeć przeciwną – jest to zachowanie obserwowane zwłaszcza u kocurów. Wspomniana kastracja zwykle je eliminuje[2].
Załatwianie się poza kuwetą – jak wychować kota by z niej korzystał? O tym pisaliśmy już w artykule: „Jak nauczyć kota korzystania z kuwety”. Jeśli zaś weźmiemy pod uwagę mruczka, który już to potrafi, a mimo wszystko pojawia się problem, powinniśmy to traktować jako wyraźny sygnał z jego strony. Podstawowe przyczyny tego typu zachowań to:
nieodpowiednie ustawienie kuwety lub jej rodzaj (jeśli kot źle reaguje na kuwetę zamkniętą, sprawdź, czy przypadkiem nie preferuje otwartej),
nieodpowiedni dla niego żwirek lub jego ilość (sprawdź, czy jest go tyle, by kot mógł swobodnie zakopać swoje odchody),
nieodpowiednia higiena (koty bardzo lubią czystość, więc i ich kuweta powinna być sprzątana minimum 2 razy w ciągu dnia),
problemy ze zdrowiem,
stres,
nieprawidłowe relacje z domownikami, w tym innymi zwierzętami mieszkającymi pod jednym dachem[3].
Drapanie mebli – koty mają ostre pazury, każdy opiekun zapewne to wie! Za ich pomocą mogą więc zniszczyć nasze meble, tapety, drzwi i framugi okien. Jeśli chcemy tego uniknąć, jednocześnie opierając wychowanie kota na pozytywnych metodach, koniecznie kupmy drapak. Drapania nie można w żadnym wypadku zakazywać naszym mruczkom, ponieważ jest to ich naturalna – niezwykle ważna – potrzeba. W końcu w świecie przyrody ostre pazurki nieraz ratowały kotom życie. Nawet nasi udomowieni przyjaciele wciąż o tym pamiętają, a my powinniśmy to uszanować. Drapak jest więc must have kociej wyprawki. Co, jeśli mamy drapak w domu, a mimo to kot ostrzy pazury w innych miejscach? Sprawdź, czy proponowany rodzaj drapaka odpowiada pupilowi. Niektóre koty wolą pionowe drapaki, inne poziome. Może się okazać, że kotu nie odpowiada też lokalizacja drapaka, co również warto sprawdzić, przestawiając go w inne miejsce – jeśli nowe ustawienie sprawi, że kot zacznie używać akcesorium – problem rozwiązany. Co ważne, pamiętaj, że drapak musi być na tyle duży, by Twój kot mógł rozciągnąć się na nim na całą długość ciała[3].

Pamiętaj, na początku zawsze należy sprawdzić stan zdrowia zwierzęcia u lekarza weterynarii. Czasem zmiany zachowania kota wynikają z problemów ze zdrowiem fizycznym. Jeśli okaże się, że nie, zwróć uwagę na stresory, z jakimi mógł ostatnio spotykać się kot, trudności w jego adaptacji czy chociażby rodzaj sprzętów, jakie mu zaproponowałeś. Nie bój się też prosić o wsparcie specjalistów – wychowanie kota może wymagać pomocy behawiorysty.

Źródła: