Kot sfinks doński – cena, charakter, pielęgnacja
Wpisz frazę poniżej, by szukać artykułów i produktów
UDOSTĘPNIJ
Kot sfinks doński na pierwszy rzut oka może wydawać się wyniosłym zwierzęciem. Z charakteru są to jednak niezwykle przyjazne koty. Co jeszcze warto wiedzieć o tej rasie, jej zdrowiu, pielęgnacji i cenie?
Spis treści:
| Rozmiar |
zaliczany do kotów średnich – kocury większe niż kotki; masa ciała: 3–5 kg |
| Sierść | koty bez sierści, choć występują też odmiany z owłosieniem; możliwe wszelkie kolory, włącznie z odcieniami bieli; skóra ciepła i delikatna w dotyku |
| Charakter | koty przyjazne, otwarte, przywiązane do opiekuna, wyjątkowo aktywne, inteligentne |
| Długość życia | 12–15 lat |
Kot sfinks doński nie jest pierwszą z bezwłosych ras, jakie zaczęto hodować. Za prekursorów uznaje się koty sfinksy kanadyjskie, których hodowle pojawiły się latach 60. XX wieku. Jeśli zaś chodzi o sfinksy dońskie, przedstawiciele rasy kotów bez sierści wywodzą się z Rosji, gdzie w 1986 roku zauważono nieznaną dotąd mutację.
Uważa się, że pierwsza kotka nazywała się Warwara i należała do Eleny Kowalewej, która znalazła ją na ulicy. Początkowo nie różniła się od innych kotów, lecz z czasem zaczęła gubić sierść, przy czym nie zaobserwowano, by było to związane z jakimikolwiek kłopotami zdrowotnymi. Czworonogi te zaczęto krzyżować m.in. z krótkowłosymi kotami europejskimi oraz syberyjskimi, co zaowocowało powstaniem opisywanej tu rasy.
Co jednak ciekawe, sfinksy dońskie nie są spokrewnione z kotami sfinksami kanadyjskimi, ponieważ – mimo że są do siebie podobne – badania wskazały, że za brakiem włosów stoją u nich inne geny.
Kot sfinks doński według FIFe (Międzynarodowej Federacji Felinologicznej) należy do IV grupy: koty syjamskie i orientalne. Jest dość muskularny, z silnymi ramionami, biodrami i plecami. Jego masa ciała waha się od 3 do 5 kg (kocury są zwykle większe niż kotki). Głowa jest smukła, nieco dłuższa niż szersza, z wydatnymi brwiami oraz policzkami. Kufa średniej długości, dobrze zaznaczona i lekko zaokrąglona. Kręcone wąsy mogą mieć każdą długość. Uszy są duże, zwężają się ku zaokrąglonym końcówkom, osadzone wysoko na głowie. Zewnętrzne krawędzie uszu stanowią kontynuację linii głowy. Oczy mają kształt migdałów, są średniej wielkości, a ich barwa w dużej mierze zależy od koloru skóry lub sierści (zwykle jednak są jasne). Kot sfinks doński ma smukły ogon, szerszy u nasady i zwężający się ku końcowi, a jego długość jest proporcjonalna do ogólnej wielkości ciała.
Niewątpliwie najbardziej charakterystyczną cechą tej rasy jest brak sierści. Nie jest to specyfika każdego osobnika, ponieważ koty sfinksy dońskie możemy podzielić na:
To, jaką dany osobnik będzie miał sierść (i czy w ogóle będzie ją miał), zależy od ekspresji odpowiedniego genu, który określa się genem nagości. Warto też dodać, że wszelkie ubarwienia kotów sfinksów są możliwe.
Jeśli chodzi o skórę, to jest ona elastyczna i pomarszczona na głowie, szyi, nogach oraz tułowiu, a w dotyku delikatna i ciepła (temperatura ciała kota sfinksa wynosi 38,5°C, choć w związku z brakiem owłosienia odczuwana jest wyższa).
Koty łyse wymagają specjalnej pielęgnacji. Skóra bez żadnego owłosienia jest szczególnie wrażliwa na wpływ temperatury, zarówno niskiej, jak i wysokiej. Jeśli zatem planujemy zimą wychodzić z kotem sfinksem dońskim na zewnątrz, należy zabezpieczyć go przed zmarznięciem (np. chowając pod własną kurtką czy ubierając w specjalne kocie ubranko). Latem konieczne jest smarowanie skóry czworonoga kremem z przeciwsłonecznym filtrem.
W przypadku tej rasy bardzo ważne są regularne kąpiele. Na skórze sfinksów dońskich zbiera się tłusta wydzielina, która jest niekorzystna w kontekście codziennego funkcjonowania. Sebum w kontakcie z tlenem zmienia barwę i kot wygląda nieustannie na brudnego, a także zostawia za sobą tłuste ślady. Nieraz więc kąpiele mogą być konieczne nawet raz w tygodniu. W ich trakcie warto też delikatnie czyścić uszy mruczka, ponieważ nadmiar wspomnianego sebum może zbierać się także w nich, co może skutkować chorobami uszu. Do pielęgnacji należy używać preparatów natłuszczających, aby nie wysuszyć skóry, ponieważ wzmoży to wytwarzanie sebum.
Bardzo ważne jest też czyszczenie okolic oczu kotów sfinksów dońskich. Zwierzęta te nie mają rzęs, co sprawia, że ich oczy łzawią znacznie częściej niż u innych ras. Do przemywania oczu warto używać specjalnych preparatów, które można kupić w sklepach zoologicznych lub klinikach weterynaryjnych.
Wygląd opisywanej tu rasy może sprawiać wrażenie, że są to koty zimne, nieprzyjazne i wyniosłe. Jest przeciwnie! Kot sfinks doński potrzebuje bliskości i zwykle jest ogromną przylepą. Uwielbia spędzać czas z opiekunami, bawić się z nimi, a także się uczyć. Jest to inteligentna rasa, która świetnie radzi sobie w czasie treningów i potrafi nauczyć się różnego rodzaju sztuczek.
Te wyjątkowe koty bez sierści są bardzo aktywne i szybko się regenerują. Muszą mieć zapewnioną sporą ilość zadań, które pomogą rozładować ich energię. Nie są to zwierzęta nieśmiałe, lubią być w centrum uwagi. Raczej nie przepadają za samotnym przebywaniem w domu, ale mimo wszystko dobrze sobie z tym radzą. Na pewno, jednak jeśli nie mogą spędzać dużo czasu ze swoim opiekunem, dobrze zapewnić im towarzystwo innego kota lub nawet psa.
Czy kot sfinks doński jest odpowiedni dla rodziny z dziećmi? Jak najbardziej tak! Maluchy będą mogły wspaniale się z nim bawić, choć – co ważne – dzieci muszą wiedzieć, jakie zachowania nie są przy kotach pożądane.
Ze względu na dużą aktywność sfinksów na pewno jest to lepsza rasa dla młodszych ludzi niż dla seniorów. Najważniejsze są jednak indywidualne predyspozycje zarówno ewentualnego opiekuna, jak i konkretnego kota.
Sfinks doński żyje około 12–15 lat. Jest to rasa dość zdrowa i nie odkryto szczególnych chorób, które występowałyby u niej częściej niż u innych ras. Niektórzy wskazują jednak, że zwierzęta te mogą mieć zwiększone ryzyko zapadania na choroby płuc.
Warto dbać o temperaturę w pomieszczeniu, w którym przebywa kot sfinks doński. Narażanie go na niekorzystne warunki, zarówno nadmierne zimno, jak i silne promienie słoneczne, może odbić się na jego zdrowiu.
Pomiędzy poszczególnymi palcami sfinksów dońskich znajduje się błona, która przypomina swego rodzaju płetwy.
W związku z tym, że kot sfinks doński zużywa sporo energii na termoregulację, co jest związane z brakiem sierści, opiekun powinien uwzględniać to w planowaniu kocich posiłków (czyli doliczyć odpowiednią liczbę kalorii). Z drugiej jednak strony jest to rasa, która ma tendencję do tycia, w związku z tym należy uważać, by nie dostarczać zwierzęciu zbyt dużo energii. Prawidłowe obliczenie kaloryczności kocich posiłków może być trudne dla mniej doświadczonych opiekunów. Warto wówczas poradzić się lekarza weterynarii.
Żywienie kota najlepiej jest oprzeć na pełnoporcjowych pokarmach gotowych. Zawierają one optymalne ilości składników odżywczych we właściwych proporcjach. Jedzenie dla zwierzęcia należy dobrać z uwzględnieniem jego wieku, masy ciała i poziomu aktywności fizycznej. Zaleca się stosowanie diety mieszanej, złożonej z pokarmów mokrych i suchych w proporcjach 9:1 pod względem masy produktów.
Za sfinksa dońskiego trzeba zapłacić kwotę 2000–5000 zł. Cena zależy m.in. od hodowli, rodowodu konkretnego czworonoga, jego wieku i płci. Pamiętajmy, że oszczędność w tym przypadku nie jest pożądanym rozwiązaniem. Nawet jeśli w danej hodowli musimy zapłacić więcej, ale ma ona renomę, wykonuje kotom dodatkowe badania, zapewnia im komfortowe warunki, warto właśnie tam się udać. Dzięki temu zyskamy gwarancję, że nasz sfinks będzie zdrowy, a także że pomyślnie przeszedł pierwszy etap socjalizacji, co znacznie ułatwi nam nawiązanie z nim dobrej relacji.
