Kot rosyjski niebieski – cena, charakter, pielęgnacja
Wpisz frazę poniżej, by szukać artykułów i produktów
UDOSTĘPNIJ
Jeśli szukasz kociego przyjaciela, kot rosyjski niebieski będzie znakomitym wyborem. Wyjątkowo mocno przywiązuje się do opiekuna, uwielbia z nim przebywać, bawić się i przytulać, a do tego zniewala nieprzeciętnym kolorem sierści. Co warto wiedzieć o tej rasie? Jaka jest jej historia, jak pielęgnować koty rosyjskie i jak je żywić?
Spis treści:
| Rozmiar | masa ciała: ok. 4–4,5 kg – kocury, 3–4 kg – kotki |
| Sierść | krótka, dwuwarstwowa, miękka i jedwabista w dotyku, barwa niebieskoszara |
| Charakter | wobec obcych nieśmiały, bardzo przywiązany do rodziny, zwłaszcza głównego opiekuna, potrzebuje bliskości, towarzystwa i dużej uwagi, lubi się bawić, wspinać, polować, bardzo aktywny, nie lubi zmian |
| Długość życia | 15–18 lat |
Rasa kotów rosyjskich niebieskich ukształtowała się naturalnie, człowiek nie wpływał na jej pierwotne powstanie (miał jedynie wpływ na dalszy rozwój). Powstała około XVII wieku w Rosji (stąd nazwa), a konkretnie mówi się o mieście Archangielsk. Niekorzystne warunki klimatyczne panujące w tym miejscu miały wpływ na ukształtowanie takich cech kotów rosyjskich niebieskich, jak wytrzymałość na niskie temperatury.
W 1860 roku marynarze przetransportowali koty rosyjskie niebieskie do Anglii, gdzie stały się bardzo popularne, lecz oficjalnie jako rasa zostały uznane dopiero w 1937 roku. Krótko po tym, w czasie II wojny światowej, liczba kotów tej rasy zaczęła gwałtownie spadać. W celu jej ratowania zaczęto krzyżować je z innymi, np. kotami syjamskimi czy europejskimi krótkowłosymi. Wpłynęło to na wygląd rasy, a dodatkowo hodowcy zaczęli starania o to, by uznano także inne warianty kolorystyczne – biały i czarny. Niektóre związki felinologiczne przyjęły takie standardy, lecz większość wciąż uznaje tylko osobniki mające niebieskie futro. Co jednak ważne, wyróżniono kilka typów kotów tej rasy: amerykański, angielski i skandynawski. Pierwszy z wymienionych jest najmniej podobny do pierwotnych przedstawicieli kotów rosyjskich niebieskich, natomiast drugi najbardziej.
To koty średniej wielkości – kotki nieco mniejsze od kocurów (około 3–4 kg vs. 4–5,5 kg). Mają długi tułów, długie nogi, średniej masy strukturę kości, a ich ciało jest przy tym zgrabne, smukłe, z ładnie wyprofilowanym zarysem mięśni. Poruszają się lekko i płynnie.
Uszy kotów rosyjskich niebieskich znajdują się na szczycie głowy, ustawione pionowo. Są dość duże, raczej spiczaste, a w środku niemal bez sierści. Oczy mają duże, w kształcie migdałów, zawsze w zielonym kolorze. Kot rosyjski niebieski ma też długi ogon, zwężający się ku końcowi.
FIFe, czyli Międzynarodowa Federacja Felinologiczna, umieściła kota rosyjskiego niebieskiego w IV kategorii. Jak zatem łatwo z tego wywnioskować, mają krótką sierść, która ma niebieskoszary kolor (w rzeczywistości to efekt tzw. rozcieńczonej ekspresji genu). Ciekawy jest też lekki połysk, niewątpliwie przyciągający wzrok, a to dzięki jaśniejszym końcówkom włosia (srebrne/bezbarwne).
Co ważne, sierść rosyjskiego kota niebieskiego jest bardzo miła i jedwabista w dotyku. Wyróżnia ją także dwuwarstwowa struktura. Posiada podszerstek (takiej samej długości co włosy okrywowe), którego większość kotów nie ma.
Skóra również przybiera barwę niebieskoszarą, a opuszki łapek są lawendowe.
Sierść kota rosyjskiego niebieskiego, choć jest wyjątkowa zarówno pod względem barwy, jak i dwóch warstw, nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. U kotów krótkowłosych wystarczy czesanie raz na tydzień. Najlepiej używać do tego miękkiej szczotki. Co istotne, te koty gubią sierść w bardzo małej ilości.
Ważne jest dbanie o przycinanie pazurów oraz czyszczenie uszu. Można robić to u lekarza weterynarii lub, jeśli mamy doświadczenie i wiedzę w tym zakresie, samodzielnie w domu. Warto wiedzieć, że kota rosyjskiego niebieskiego nie należy kąpać, chyba że jest takie wskazanie od lekarza weterynarii. W innym przypadku nie ma takiej konieczności, ponieważ może to wręcz zaszkodzić skórze czworonoga.
Jeśli pragniesz mieć w kocie wiernego, bliskiego przyjaciela, kot rosyjski niebieski będzie dla Ciebie idealnym wyborem. To zwierzę, które silnie przywiązuje się do swojej rodziny, zwłaszcza do jednego wybranego opiekuna lub opiekunki. Potrafi być wtedy „cieniem” tej osoby i podążać za nią krok w krok. Potrzebuje wiele czułości i zainteresowania, sam też je okazuje. Na pewno nie jest to kot, który może przebywać długo sam.
Kot rosyjski niebieski początkowo jest zwykle nieśmiały i raczej unika gości, którzy odwiedzają jego dom, choć jeśli się odrobinę oswoi, będzie spokojny. Raczej nie wykazuje agresji, to cecha niemal nieznana dla tej rasy. Koty syberyjskie niebieskie są ciekawskie, pełne energii i chęci do zabawy (do bardzo późnego wieku!), ale nie lubią zmian. Nie przepadają też za wychodzeniem poza swój dom, a jeśli znajdą się już na zewnątrz, trzeba uważać, by nic ich nie spłoszyło. Mają dość delikatną naturę i szybko może pojawić się w nich lęk. Głośne i tłoczne miejsca nie są więc dla nich najlepsze, dlatego też częste odwiedziny obcych osób nie powinny być standardem w rodzinie, która decyduje się na kota rosyjskiego niebieskiego.
Niewątpliwie rasa kotów niebieskich rosyjskich należy do bardziej aktywnych. Uwielbia wszelkie formy „polowań” oraz wspinaczki. Dużą przyjemność sprawiają tym kotom przede wszystkim zabawy w towarzystwie opiekuna czy też innego kota, a nawet psa, z którymi mruczki łatwo się komunikują.
Biorąc pod uwagę charakter kota rosyjskiego niebieskiego, spokojnie można uznać go za zwierzę prawie dla każdego. Świetnie sprawdzi się w rodzinie z dziećmi, ponieważ lubi się bawić i nie wykazuje agresji. Będzie też odpowiedni dla seniorów, którzy dużo przebywają w domu i mogą poświęcić mu sporo uwagi. Czas jest w przypadku tej rasy kluczowym wyznacznikiem. Na pewno nie jest to rasa dla osób, które często wyjeżdżają w delegacje lub pracują po kilkanaście godzin na dobę. Samotność jest dla tych kotów ogromnym stresem i jeśli nasz styl życia nie odpowiada ich potrzebom, powinniśmy zdecydować się na inną rasę.
Koty rosyjskie niebieskie nie mają raczej problemów zdrowotnych uwarunkowanych genetycznie. Uznawane są za rasę zdrową i dobrze dostosowującą się do trudnych warunków, co niewątpliwie odziedziczyły po swoich przodkach.
Warto jednak podkreślić, że ukazały się badania pokazujące nieco zwiększone predyspozycje tej rasy do występowania cukrzycy (w porównaniu z innymi rasami). Należy też pamiętać, że koty często piją zbyt mało wody, co nie jest dobre dla ich układów moczowych. Pilnujmy więc, by czworonóg pił odpowiednie ilości wody i serwujmy mu przede wszystkim mokrą karmę, natomiast suchą zostawiajmy mu w miseczce na czas naszej nieobecności lub nocnego wypoczynku (zalecane proporcje karm mokrych i suchych to 9:1 pod względem masy produktów).
Koty rosyjskie niebieskie średnio żyją 15–18 lat, a niektóre osobniki dożywają nawet 20 lat!
Miłośnicy kreskówek na pewno wiedzą, że główny bohater bajki Tom & Jerry był właśnie kotem rosyjskim niebieskim! Rasę tę doceniało wiele znaczących dla historii świata osób, np. car Mikołaj I czy papież Jan Paweł II, który w swoich watykańskich apartamentach miał dwie kotki właśnie tej rasy.
Wiele osób uważa, że opisywana tu rasa ma mniejszy potencjał alergizowania ludzi. Za kluczowe kocie alergeny uważa się białka Fel d1 oraz Fel d4, obecne m.in. w ślinie kotów. Kot rosyjski niebieski rzeczywiście wytwarza mniej białka Fel d1 niż inne rasy, dlatego też reakcje alergiczne na kota rosyjskiego niebieskiego mogą być słabsze. Czy jednak jest całkowicie hipoalergiczny? Zdecydowanie, nie.
Koty rosyjskie niebieskie są ogromnymi łasuchami, dlatego opiekun powinien zwrócić szczególną uwagę na ilość jedzenia, jaką im proponuje. Kaloryczność należy dopasować do indywidualnych potrzeb zwierzęcia, na co wpływ ma m.in. poziom jego aktywności, rozmiar, ewentualne problemy zdrowotne oraz specyficzne okoliczności, jak chociażby ciąża u kotki. To bardzo ważne, ponieważ dostarczanie większej liczby kalorii, niż wymaga tego zapotrzebowanie energetyczne, prowadzi do otyłości, czyli poważnej choroby, która nie tylko może osłabić chęć kota do zabawy i obniżyć jego nastrój, lecz także odbić się na stanie układu sercowo-naczyniowego, kostno-stawowego, metabolizmie i innych obszarach zdrowia.
Zaleca się podawanie kotom mokrych i suchych pokarmów gotowych w proporcjach 9:1 pod względem masy produktów. Jedzenie wilgotne ułatwia optymalne nawodnienie organizmu zwierzęcia. Ze względu na swoją niską kaloryczność wspomaga również utrzymywanie szczupłej sylwetki. Zaletą suchych granulek jest natomiast ich chropowata struktura, która mechanicznie ściera osad nazębny.
Sierść kotów rosyjskich niebieskich jest nieprzeciętna, a ich ruchy pełne gracji, trudno więc sobie wyobrazić, że nazwiemy go po prostu Mruczek czy Kitek. Imiona kotów tej rasy powinny być równie wyjątkowe, jak one same. Poniżej kilka inspiracji.
Kot rosyjski niebieski to zwierzę, na którego zakup należy zaoszczędzić sporą sumę. Za zwierzę, które nie jest przeznaczone do dalszego rozrodu, zapłacimy w hodowli w granicach 1500–2500 zł. Wiele zależy od renomy danej placówki, rodowodu kota, jego wieku itp. Jeśli zdecydujemy się na czworonoga w celu dalszej reprodukcji, koszty będą sięgać nawet 5000 zł.
Co ważne, pamiętajmy, by wybierać hodowle, które są zrzeszone w specjalnych organizacjach felinologicznych. Dzięki temu istnieje mniejsze ryzyko, że kot przebywał w niekomfortowych warunkach lub w przyszłości pojawią się problemy z jego zdrowiem, które można wyeliminować właśnie na poziomie hodowli.
