Otyły kot - oznaka miłości opiekuna czy błędy popełniane w żywieniu?
Wpisz frazę poniżej, by szukać artykułów i produktów
UDOSTĘPNIJ
Otyłość u kota to choroba, która jest przyczyną innych poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego jeśli podejrzewasz, że masz do czynienia z otyłym kotem, powinieneś wybrać się z nim do lekarza weterynarii, który zbada mruczka i zaleci mu odpowiednią dietę. Jeśli natomiast Twój kot zmaga się z nadwagą, sam możesz wprowadzić w życie kilka zasad, dzięki którym pupil odzyska prawidłową masę ciała i uniknie groźnej otyłości.
Spis treści:
Dorosły kot, który już nie rośnie, powinien utrzymywać stałą masę ciała. Dopuszczalne są zmiany nie większe niż 10% w stosunku do prawidłowej masy ciała. Kiedy mówimy o nadwadze, a kiedy o otyłości u kota?
Podstawą do oceny nadwagi i otyłości u kota jest wizualna ocena kondycji ciała BCS (z ang. Body Condition Score). Polega ona na obserwacji sylwetki zwierzęcia i wybranych okolic ciała, m.in. linii żeber, talii, linii brzucha oraz na badaniu palpacyjnym. Ocenę kondycji ciała kota może wykonać lekarz weterynarii podczas każdej rutynowej wizyty w lecznicy.
Według BCS prawidłowa kocia sylwetka, oglądana z góry, powinna przybierać kształt klepsydry. Żebra kota o optymalnej masie ciała, powinny być niewidoczne, lecz bez trudu wyczuwalne pod skórą i cienką warstwą tkanki podskórnej.
W przypadku nadwagi u kota żebra wyczuwalne są przy lekkim ucisku, a przy spojrzeniu na kota z boku, można wyraźnie zauważyć, że dół brzucha znajduje się na tym samym, bądź nawet trochę niższym, poziomie niż klatka piersiowa. Przy spojrzeniu z góry widać wyraźnie, że odcinek za klatką piersiową, na wysokości jamy brzusznej jest nieco szerszy.
W przypadku otyłości u kota jego żebra wyczuwalne są tylko przy silnym ucisku, bądź są prawie niewyczuwalne. Otyły kot widziany z góry, jest znacznie szerszy w odcinku jamy brzusznej, a widziany z boku, ma brzuch tak nisko, że optycznie skraca on kończyny.
Czynniki predysponujące do wystąpienia otyłości u kota:
Otyłość to przewlekły stan chorobowy spowodowany nadmierną podażą energii zawartej w pokarmach w stosunku do zapotrzebowania organizmu, czego skutkiem jest magazynowanie nadmiaru energii w postaci tkanki tłuszczowej. Kot, aby utrzymać zdrową masę ciała, powinien dostawać dokładnie tyle kalorii w pokarmie, ile wynosi jego zapotrzebowanie. Błędy popełniane przez opiekunów, to m.in. zbyt duże posiłki, nadmiernie kaloryczny pokarm, stały dostęp do jedzenia, podawanie zbyt dużej ilości przekąsek.
Sterylizacja i kastracja zwiększają ryzyko nadwagi i otyłości u kota niemal dwukrotnie. Po zabiegu dochodzi do tworzenia się nowej równowagi hormonalnej u kota, czego konsekwencją może być zwiększony apetyt. Koty po kastracji mają też obniżone zdolności metabolizmu tłuszczu - zbyt duża zawartość tego składnika w diecie powoduje u nich wzrost masy ciała, którego nie obserwuje się u kotów przed zabiegiem. Hormony stabilizują się po kilkunastu tygodniach po zabiegu i to one są kluczowe do utrzymania prawidłowej masy ciała u kota.
Wraz z wiekiem obniża się tempo metabolizmu u kotów. Pojawiają się schorzenia związane z układem kostno-szkieletowym, które wpływają na aktywność zwierzęcia. W związku z tym zmniejsza się też zapotrzebowanie na energię. Jeśli w porę nie zmodyfikujemy diety kota seniora, istnieje ryzyko nadwagi i otyłości. Najczęściej można spotkać otyłe koty w przedziale wiekowym 5-10 lat. Ryzyko otyłości spada po 12. roku życia.
Otyły kot może cierpieć z powodu wielu problemów zdrowotnych. Najczęstsze konsekwencje otyłości u kota to między innymi:
Ponadto u otyłych kotów wzrasta ryzyko pojawienia się powikłań podczas znieczulenia i zabiegów chirurgicznych. Otyłość u kotów utrudnia leczenie chorób serca, niewydolności oddechowej, a także zaburzeń endokrynologicznych i metabolicznych.
Zdrowie Twojego pupila leży w Twoich rękach, dlatego nie zwlekaj i zacznij odpowiednie leczenie (w przypadku otyłego kota) lub działania profilaktyczne (w przypadku kota z nadwagą), aby Twój ulubieniec spędził z Tobą wiele lat w doskonałym samopoczuciu.
Jeżeli podejrzewasz otyłość u kota, Twoim pierwszym krokiem powinna być wizyta u lekarza weterynarii. Specjalista oceni kondycję ciała mruczka i zbada go pod kątem powikłań otyłości. Otyły kot wymaga specjalnej terapii odchudzającej prowadzonej pod kontrolą lekarza weterynarii. W żadnym wypadku nie należy odchudzać kota na własną rękę, a tym bardziej stosować u niego głodówek. Kotu grozi stłuszczenie wątroby, gdy nie otrzymuje jedzenia dłużej niż 2 dni.
Leczenie otyłości polega na:
Należy uzbroić się w cierpliwość, ponieważ odchudzanie otyłego kota jest procesem stopniowym i powolnym. Należy przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego, aby osiągnąć trwałe efekty i uchronić kota przed groźnymi konsekwencjami otyłości.
Zapobieganie otyłości u kota jest lepsze i łatwiejsze niż jej leczenie. Profilaktyka obejmuje działania zmierzające do tego, by utrzymać optymalną masę ciała u kota na każdym etapie jego życia. Dzięki temu wpłyniemy na poprawę zdrowia i jakości życia naszego pupila. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak karmić kota z nadwagą, aby nie dopuścić do rozwoju otyłości, to poniższe porady są również dla Ciebie:
Jeśli Twój kot nie skończył jeszcze roku, powinien otrzymywać pełnoporcjową karmę przeznaczoną dla kociąt (typu junior). Po osiągnięciu dorosłości powinieneś przestawić pupila na jedzenie dla dorosłych kotów. Karma dla juniorów jest zwykle bardziej kaloryczna, więc może przyczynić się do rozwoju nadwagi i otyłości u kota, u którego zakończył się proces wzrostu.
To najkorzystniejszy sposób karmienia kota. Około 90% diety (pod względem masy) stanowi pełnoporcjowa mokra karma, a tylko 10% karma sucha. Wilgotny pokarm charakteryzuje się wysoką zawartością wody i około czterokrotnie niższą kalorycznością niż suche granulki. Posiłki złożone głównie z mokrej karmy są sycące i tym samym zmniejszają prawdopodobieństwo nadwagi i otyłości u kota. Dieta mieszana zapewni Twojemu mruczącemu przyjacielowi wszystko, czego potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania i utrzymania smukłej sylwetki.
Zastanawiasz się, ile kalorii dziennie może zjeść Twój kot? Zerknij na tabelę zamieszczoną na opakowaniu karmy, którą serwujesz swojemu kotu. Jeszcze lepiej poproś lekarza weterynarii, aby ustalił optymalną dzienną dawkę kalorii dla Twojego pupila. Lekarz zapyta Cię między innymi o poziom aktywności zwierzęcia. Od Twojej szczerej odpowiedzi będzie zależało precyzyjne wyliczenie zapotrzebowania energetycznego dla kota.
Przez kilkanaście tygodni po sterylizacji i kastracji zapewnij kotu dietę o obniżonej kaloryczności. Zapotrzebowanie energetyczne kota w tym czasie zmniejsza się o około 20-30%. Najlepiej jest podawać kotu specjalną karmę dla kotów po sterylizacji.
Jeśli Twój kot nie ma problemów z nadwagą, możesz podawać mu od czasu do czasu przysmaki, ale pamiętaj, że nie powinny one stanowić więcej, niż 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego. Pamiętaj też o wybieraniu przysmaków specjalnie opracowanych dla kotów. W żadnym wypadku nie podawaj kotu ludzkiego jedzenia - nie tylko ze względu na dodatkowe kalorie, ale też składniki, które mogą zaszkodzić kotu, np. czekolada, cebula czy ksylitol. Takie „łakocie”, jak wątróbka czy mleko dla kota, również nie są wskazane - stanowią źródło energii, a do tego mogą zaburzać prawidłowy bilans witamin dla kota i składników mineralnych w jego diecie.
Zadbaj o to, by uatrakcyjnić otoczenie kota i zapewnić mu wiele okazji do ruchu, nawet podczas Twojej nieobecności. Podstawą jest drapak dla kota, a także różnego rodzaju kryjówki. Warto też osiatkować balkon, a także przyzwyczaić kota do noszenia szelek i wychodzić z nim na regularne spacery. Kiedy jesteś w domu, poświęć kilka chwil na zabawę ze swoim pupilem. Harce w towarzystwie opiekuna są dla kota o wiele bardziej ciekawe niż samotna zabawa, która szybko mu się nudzi. Kilkunastominutowa pogoń za wędką czy polowanie na kulki papieru sprawi, że kot spali sporą ilość kalorii, a przy tym również spędzi czas z ukochanym opiekunem.
Źródła:
