Sheba PL

Kot domowy – jak opiekować się kotem i go rozpieszczać?

large_jak-rozpieszczaa-kota_1632843247005.jpeg
  • Condividi Sheba UDOSTĘPNIJ

W Twoim domu pojawił się nowy, mruczący mieszkaniec? Chociaż mówi się o tym, że koty lubią chadzać własnymi ścieżkami, to tak naprawdę są zwierzętami, które – podobnie jak psy – potrzebują dużo uwagi ze strony opiekuna. Powinieneś więc zapewnić swojemu pupilowi odpowiednią dietę, dbać o jego wygląd, zdrowie i bezpieczeństwo, a także bawić się z nim i go rozpieszczać. Przeczytaj, jak opiekować się kotem domowym, aby był zdrowy i szczęśliwy.

Spis treści:

Kot domowy – rasy i charakterystyka

Kot domowy (łac. Felis catus) to gatunek ssaka z rzędu drapieżnych z rodziny kotowatych. Prawdopodobnie został udomowiony już około 9500 lat temu. Oprócz psa jest najpopularniejszym zwierzęciem domowym na świecie.

W zależności od rasy koty domowe różnią się wielkością, umaszczeniem, długością sierści, a nawet usposobieniem. Ich masa ciała waha się średnio od 2,5 kg do nawet 12 kg (koty rasy Maine coon). Koty domowe mogą mieć długą, półdługą lub krótką sierść, a niektóre rasy prawie w ogóle jej nie mają, np. koty rasy sfinks. Ich ogony są czasem długości ciała, inne nieco krótsze, a pewne rasy są go pozbawione (koty rasy manx).

Koty domowe różnych ras mają też dużo cech wspólnych. Wyposażone są we włosy czuciowe, tzw. wibrysy (“wąsy”), znajdujące się na policzkach, nad oczami, na górnej wardze oraz po wewnętrznej stronie przednich łapek. Mają 30 zębów stałych. Kot domowy charakteryzuje się ostrymi, zakrzywionymi pazurami, które może chować i wysuwać.

Ile żyją koty domowe? Żyjące na wolności koty domowe dożywają około 8 lat, natomiast w warunkach domowych odpowiednio karmiony i poddany regularnej profilaktyce zdrowotnej kot domowy może żyć nawet 15–20 lat i więcej. 

Dieta kota domowego

Mimo wielu różnic w wyglądzie mruczków różnych ras sposób ich żywienia w każdym przypadku wygląda podobnie. Podstawą kociej diety powinna być pełnoporcjowa karma gotowa (taki pokarm jest kompletny i zbilansowany), dopasowana do wieku zwierzęcia – „junior” dla młodych, rosnących kotów, „adult” dla dorosłych oraz „senior” dla osobników powyżej 7. roku życia. Jeśli Twój mruczek został poddany zabiegowi kastracji lub sterylizacji, rozważ podawanie mu karmy typu „sterile”. Koty po takiej operacji mają wolniejszy metabolizm i wzmożony apetyt, więc potrzebują trochę mniej energetycznych posiłków niż przed zabiegiem oraz wyjątkowej troski o drogi moczowe.

Na rynku dostępne są karmy przeznaczone dla poszczególnych ras kota domowego. Rasa jednak nie ma kluczowego wpływu na zapotrzebowanie tych zwierząt na składniki odżywcze. Dobrą karmą pełnoporcjową można żywić zarówno dachowca, jak i kota rasowego. Najważniejsze to ustalenie liczby kalorii potrzebnych dla danego mruczka, która zależy od jego wieku, masy ciała oraz aktywności. Kot rasy Maine coon będzie musiał dostawać ich więcej w ciągu dnia niż ważący zaledwie 2 kg kot singapurski. Mniejsze potrzeby energetyczne będzie zaś miał mruczek niewychodzący niż ten, który do dyspozycji ma duży ogród.

Podczas codziennej toalety koty liżą swoje futerko, połykając przy tym spore ilości włosów. Koty domowe, zwłaszcza te o długiej sierści, mają dlatego predyspozycję do tworzenia kul włosowych w przewodzie pokarmowym. W ich diecie powinna więc pojawić się karma zawierająca odpowiednią ilość włókna pokarmowego wspomagającego perystaltykę jelit i ułatwiającego wydalanie połkniętej sierści. Warto też posadzić specjalną trawę dla kota, którą mruczek będzie mógł przegryźć zawsze, gdy poczuje dyskomfort trawienny.

Niektórzy opiekunowie decydują się na samodzielne przygotowywanie posiłków dla swoich podopiecznych. Nie jest to jednak dobry pomysł. Aby właściwie zbilansować kocią dietę, niezbędna jest specjalistyczna wiedza na temat żywienia zwierząt. Nie należy też podawać kotu surowego mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego. Popularna ostatnio wśród opiekunów mruczków dieta BARF stanowi zagrożenie mikrobiologiczne nie tylko dla zwierzęcia, lecz także dla człowieka przebywającego na co dzień z pupilem karmionym surowym mięsem. Nieodpowiednio zbilansowane domowe posiłki dla kota, w których dominuje jeden rodzaj produktu, mogą doprowadzić do niedoborów i nadmiarów niektórych witamin i minerałów. Mięso charakteryzuje się zbyt wysoką zawartością fosforu w stosunku do wapnia. Z kolei wątróbka jest bogatym źródłem witaminy A w postaci retinolu. Jego nadmiar może wywołać groźną i bardzo bolesną dla kota chorobę – spondylozę kręgów szyjnych.

Jak karmić kota domowego?

Niezależnie od rasy kota domowego warto stosować żywienie mieszane. Polega ono na podawaniu zarówno suchej, jak i mokrej karmy pełnoporcjowej w proporcji 1:9 pod względem masy (z przewagą karmy mokrej). Najczęściej stosuje się następujący schemat karmienia: rano i wieczorem wystawia się porcje mokrego jedzenie, a w ciągu dnia (na czas nieobecności opiekuna w domu) oraz na noc – właściwą ilość suchej karmy. Kot domowy powinien otrzymywać małe porcje jedzenia kilka razy w ciągu dnia. W zależności od możliwości dzienną dawkę pokarmu warto podzielić na 4–6 posiłków. 

Aby ustalić, ile kot powinien jeść, dobrze jest bazować na informacji o dawkowaniu znajdującej się na opakowaniu danej karmy. Można też skorzystać z porady lekarza weterynarii lub zoodietetyka. Dokładne określenie zapotrzebowania mruczka na energię jest bardzo ważne, aby nie doprowadzić do nadwagi czy otyłości.

Pamiętaj także, aby Twój kot miał stały dostęp do wody. Mruczki nie mają nawyku częstego picia, dlatego trzeba im stworzyć właściwe warunki, żeby je do tego zachęcić. Miseczka z wodą powinna stać z dala od kuwety i co najmniej pół metra od jedzenia. Wymieniaj wodę codziennie. Jeżeli Twój pupil mimo wszystko rzadko pije, możesz wypróbować specjalną fontannę dla kota. Odpowiednie nawodnienie korzystnie wpływa na pracę układu moczowego, który u mruczków jest szczególnie wrażliwy.

Bezpieczeństwo kota niewychodzącego

Zadbaj o bezpieczeństwo swojego zwierzęcia. Nawet jeśli Twój pupil jest niewychodzącym mruczkiem, w domu też czyhają na niego zagrożenia. Pozbądź się roślin trujących dla kota – zrób to, zanim zwierzę pojawi się w Twoim domu. Wiele roślin doniczkowych i kwiatów ciętych może poważnie zaszkodzić Twojemu podopiecznemu, a nawet doprowadzić do jego śmierci. Dowiedz się, jakie rośliny są bezpieczne dla kota i tylko takie trzymaj w mieszkaniu. 

Nie zostawiaj brudnych naczyń i resztek jedzenia na stole czy w zlewie. Niektóre produkty zdrowe dla człowieka mruczkowi mogą poważnie zaszkodzić. Wśród nich są np.: czekolada, kakao, kawa, cebula, czosnek, winogrona, rodzynki, pestki owoców, a także mleko i kości.

Zabezpiecz kable, tak aby zwierzę nie miało do nich dostępu. Zamontuj również siatki na okna i balkony. Pamiętaj, aby nie trzymać igieł i kłębków wełny na widoku. W ten sposób zmniejszysz prawdopodobieństwo niebezpiecznych zdarzeń z udziałem swojego pupila.

Zdrowie i pielęgnacja kota domowego

Pierwszym krokiem do zapewnienia kotu zdrowia i dobrego samopoczucia jest dbanie o czystość jego misek z jedzeniem i wodą, kuwety, legowiska oraz najbliższego otoczenia. 

Regularnie kontroluj zdrowie swojego pupila, odwiedzając gabinet weterynaryjny. Co pewien czas (zgodnie z rekomendacją lekarza weterynarii) wybierz się z kotem na profilaktyczne szczepienia, badanie krwi, kału i moczu. Jeśli Twój kot wychodzi na zewnątrz, powinieneś zabezpieczyć go przeciwko pasożytom zewnętrznym – pchłom, kleszczom, wszołom. O zalecanych terminach wizyt poinformuje Cię lekarz weterynarii. 

Obserwuj swojego podopiecznego i reaguj zawsze, gdy pojawią się u niego niepokojące objawy, np.: zmniejszony apetyt, niechęć do picia, wymioty, biegunka, problemy z oddawaniem moczu. W takich sytuacjach należy natychmiast udać się ze zwierzęciem do lekarza weterynarii. 

Jeśli nie jesteś hodowcą, powinieneś wykastrować lub wysterylizować kota. To zabiegi, z którymi wiąże się wiele korzyści, takich jak: poprawa dobrostanu, zapobieganie niebezpiecznym schorzeniom narządów płciowych, a także ograniczenie liczby bezdomnych zwierząt. Kastracja polega na usunięciu jąder u kocura oraz macicy z jajnikami lub samych jajników u kotki. Sterylizacja to zabieg polegający na podcięciu lub podwiązaniu samych nasieniowodów lub jajowodów.

U lekarza weterynarii możesz również skorzystać z zabiegów pielęgnacyjnych, takich jak obcięcie pazurków czy wyczyszczenie uszu. Warto też poprosić specjalistę, żeby poinstruował Cię, jak robić to samodzielnie, i wykonywać tego typu zabiegi w domu. Koty niewychodzące, nawet jeśli mają drapak, nie są w stanie prawidłowo ścierać pazurków, dlatego należy im je regularnie przycinać. Zaleca się robić to raz w miesiącu.

Raz dziennie należy myć zęby mruczka specjalną pastą i szczoteczką. Jest to jedyny sposób na zachowanie prawidłowej higieny jego jamy ustnej. Dzięki regularnemu pozbywaniu się osadu nazębnego zmniejszamy ryzyko wystąpienia kamienia.

Ważne, zwłaszcza w przypadku kotów długowłosych, jest też regularne szczotkowanie sierści. Nie wszystkie mruczki lubią być czesane, dlatego warto przyzwyczaić do tej czynności już kilkumiesięczne kocię. Długowłose mruczki, np. Maine coona, należy czesać codziennie, natomiast koty krótkowłose, np. rasy europejskiej, wystarczy czesać 2–3 razy w tygodniu lub rzadziej.

Po zabiegach pielęgnacyjnych, jeśli pupil był grzeczny, warto nagrodzić jego cierpliwość kocim przysmakiem. Dzięki temu będzie miał on miłe skojarzenia związane z tymi czynnościami i będzie poddawał się im chętniej.

Jak rozpieszczać kota?

Poznaj indywidualne potrzeby swojego mruczka i staraj się je zaspokajać. Codziennie poświęcaj czas na zabawę z nim i pieszczoty. Baw się z podopiecznym i głaszcz go wtedy, gdy ma na to ochotę. Odwdzięczy się łaszeniem i głośnym mruczeniem. Pamiętaj również, że koty to drapieżniki – w ich życiu ważny jest tzw. łańcuch łowiecki. Aby zaspokoić naturalne instynkty pupila, stosuj kolejność: polowanie (zabawa zakończona złapaniem maskotki) – jedzenie (optymalna porcja pełnoporcjowego pokarmu) – odpoczynek (spanie).

Do wspólnej aktywności przydadzą się zwłaszcza wędki, czyli zabawki zawieszone na kijku. Możesz też rzucać kotu piłeczki, myszki czy kulki papieru. Unikaj zabawy z pupilem za pomocą ręki. Nie przyzwyczajaj go do drapania czy gryzienia dłoni, aby nie utrwalać u niego złych zachowań. Zapewnij też swojemu ulubieńcowi atrakcje w domu na czas Twojej nieobecności, takie jak: drapak,  tunel, półki zawieszone na ścianie, zabawki interaktywne.

Zadbaj o to, aby Twój kot miał dużo ruchu. Spróbuj przyzwyczaić go do noszenia szelek, a także chodzenia na smyczy i zabieraj go na krótkie spacery. Osiatkuj balkon – mruczek będzie miał nie tylko więcej miejsca do biegania, lecz także świetny punkt widokowy, a w pogodny dzień powygrzewa się na słońcu. 

Ważnym elementem rozpieszczania mruczka jest podawanie mu specjalnych przysmaków dla kotów. Dawkuj je zgodnie z instrukcją producenta i pamiętaj o tym, że smakołyki nie mogą stanowić więcej niż 10% dziennego zapotrzebowania na energię.

MOŻE CI SIĘ SPODOBAĆ